فیلم/ جراحی پارگی تاندون آشیل: درمان و بهبود کامل

علل پارگی تاندون آشیل

پارگی تاندون آشیل به دلایل مختلفی رخ می‌دهد که شایع‌ترین آن‌ها عبارتند از:

• ورزش‌های سنگین: دویدن‌های سریع، پریدن‌های ناگهانی یا ورزش‌هایی مانند فوتبال، بسکتبال و تنیس که در آن‌ها تغییرات ناگهانی سرعت و جهش رخ می‌دهد، ممکن است موجب کشیدگی و پارگی این تاندون شود.
• عوامل سن: با افزایش سن، قدرت و انعطاف‌پذیری تاندون کاهش می‌یابد و این امر می‌تواند خطر پارگی را بیشتر کند.
• آسیب‌های فیزیکی: ضربه یا فشار مستقیم به پاشنه پا یا ناحیه ساق می‌تواند منجر به پارگی تاندون آشیل شود.
• استفاده نادرست از عضلات: ضعف عضلات ساق پا یا فشار اضافی بر روی تاندون آشیل، به خصوص در افرادی که به طور منظم ورزش نمی‌کنند، می‌تواند باعث پارگی تاندون شود.

علائم پارگی تاندون آشیل

علائم پارگی تاندون آشیل معمولاً سریع و دردناک ظاهر می‌شوند و شامل موارد زیر هستند:

• درد شدید در پشت پاشنه: این درد معمولاً ناگهانی و به شدت آزاردهنده است.
• ورم و التهاب: ناحیه‌ای که تاندون دچار پارگی شده است، معمولاً دچار تورم و التهاب می‌شود.
• ناتوانی در حرکت: یکی از علائم مشخص پارگی تاندون آشیل این است که بیمار قادر به بلند کردن پاشنه خود از زمین یا انجام حرکت‌های طبیعی پا نیست.
• صداهای غیرعادی: در برخی موارد، فرد هنگام آسیب دیدن ممکن است صدای "پاپ" یا ترکیدن شنیده شود که نشانه‌ای از پارگی تاندون است.

درمان پارگی تاندون آشیل

درمان پارگی تاندون آشیل به دو روش عمده تقسیم می‌شود: درمان غیرجراحی و جراحی. انتخاب روش درمان بستگی به میزان آسیب، سن بیمار، فعالیت‌های روزانه و وضعیت عمومی بدن دارد.

1. درمان غیرجراحی

در صورتی که پارگی تاندون آشیل جزئی باشد یا بیمار ترجیح دهد از جراحی اجتناب کند، پزشک ممکن است درمان‌های غیرجراحی را توصیه کند که شامل موارد زیر است:

• استراحت: جلوگیری از فشار آوردن به پا و استفاده از عصا یا گچ‌گیری برای مدتی به منظور کاهش فشار بر روی تاندون.
• یخ‌گذاری: برای کاهش تورم و التهاب.
• فیزیوتراپی: با تمرین‌های خاص، هدف افزایش قدرت و انعطاف‌پذیری عضلات ساق پا است.

2. جراحی پارگی تاندون آشیل

اگر پارگی تاندون آشیل به صورت کامل باشد یا علائم به درمان غیرجراحی پاسخ ندهد، جراحی بهترین گزینه برای درمان است. در جراحی پارگی تاندون آشیل، پزشک تاندون پاره‌شده را ترمیم می‌کند و در برخی موارد ممکن است تاندون‌های اضافی یا عضلات اطراف تاندون آشیل نیز تقویت شوند.

مراحل جراحی پارگی تاندون آشیل

جراحی ترمیم پارگی تاندون آشیل معمولاً به صورت زیر انجام می‌شود:

1. بی‌حسی عمومی یا موضعی: بسته به وضعیت بیمار، جراحی ممکن است تحت بی‌حسی عمومی یا بی‌حسی موضعی انجام شود.
2. ایجاد برش: پزشک یک برش کوچک در پشت پاشنه می‌زند تا به تاندون آشیل دسترسی پیدا کند.
3. اتصال تاندون پاره‌شده: تاندون آشیل با استفاده از بخیه‌های خاص به یکدیگر متصل می‌شود. در صورت نیاز، گاهی از تاندون یا پیوندهای دیگر استفاده می‌شود.
4. بستن زخم: بعد از ترمیم تاندون، برش ایجاد شده با بخیه‌های جذبی بسته می‌شود.

دوران بهبود پس از جراحی

دوره بهبودی پس از جراحی پارگی تاندون آشیل معمولاً بین 6 تا 12 ماه طول می‌کشد. در این مدت، بیمار باید به دستور پزشک عمل کند و موارد زیر را رعایت کند:

• استراحت و محدودیت حرکت: برای چند هفته باید از راه رفتن یا ایستادن طولانی‌مدت خودداری کنید.
• گچ‌گیری یا استفاده از کفش‌های مخصوص: در برخی موارد، پس از جراحی از گچ یا کفش‌های مخصوص استفاده می‌شود تا فشار به تاندون جدید وارد نشود.
• فیزیوتراپی: پس از مدتی، پزشک فیزیوتراپی را برای تقویت عضلات و بازگرداندن توانایی حرکت به پا تجویز می‌کند.

نتیجه‌گیری

جراحی پارگی تاندون آشیل می‌تواند به بازگرداندن توانایی حرکت و عملکرد طبیعی پا کمک کند. با توجه به نوع آسیب و شدت آن، درمان غیرجراحی یا جراحی ممکن است انتخاب شود. در صورتی که علائم پارگی تاندون آشیل را تجربه می‌کنید، بهترین راهکار مشاوره با یک جراح ارتوپد مجرب مانند دکتر علیرضا صحرانورد است که می‌تواند شما را در انتخاب روش درمان مناسب یاری کند.