شکستگی حلقه لگن: بررسی اصطلاحات و تکنیک‌های جراحی مدرن

شکستگی حلقه لگن چیست؟ حلقه لگن، ساختاری است که شامل استخوان‌های ایلیوم، ایزچیم و پوبیس است و در پایین‌ترین قسمت ستون فقرات قرار دارد. این ساختار برای تحمل وزن بدن و انجام حرکات مختلف بدن اهمیت دارد. شکستگی حلقه لگن معمولاً به دو دسته تقسیم می‌شود:

1. شکستگی‌های ساده: در این نوع شکستگی‌ها، تنها یکی از استخوان‌های حلقه لگن شکسته می‌شود.
2. شکستگی‌های مرکب یا چندتایی: در این نوع، چند استخوان در ناحیه حلقه لگن آسیب می‌بینند و ممکن است به بافت‌های نرم اطراف نیز آسیب برسد.

علل و علائم شکستگی حلقه لگن: شکستگی‌های حلقه لگن معمولاً ناشی از آسیب‌های شدید مانند تصادفات رانندگی، سقوط از ارتفاع، یا ضربات سنگین به لگن است. علائم معمول شامل درد شدید در ناحیه لگن، تورم، کبودی، کاهش دامنه حرکتی مفصل ران، و در موارد شدیدتر، عدم توانایی در ایستادن یا حرکت است.

تشخیص شکستگی حلقه لگن: برای تشخیص دقیق شکستگی حلقه لگن، پزشکان از آزمایشات تصویربرداری مانند رادیوگرافی (X-ray)، سی‌تی‌اسکن (CT scan)، و ام‌آرآی (MRI) استفاده می‌کنند. این تکنیک‌ها کمک می‌کنند تا جزئیات دقیقی از نوع و محل شکستگی به دست آید و برنامه درمانی مناسب تدوین شود.

تکنیک‌های جراحی مدرن در درمان شکستگی حلقه لگن: در گذشته، درمان شکستگی حلقه لگن عمدتاً شامل جراحی‌های باز با برش‌های بزرگ بود. اما با پیشرفت‌های اخیر در جراحی ارتوپدی، تکنیک‌های جراحی مدرن و کم تهاجمی، مانند جراحی آرتروسکوپی و جراحی‌های بسته، جایگزین روش‌های سنتی شده‌اند. برخی از تکنیک‌های جدید شامل موارد زیر هستند:

1. جراحی‌های بسته (Percutaneous Surgery): این تکنیک شامل استفاده از ابزارهای جراحی خاص از طریق برش‌های کوچک برای تثبیت شکستگی‌ها و کاهش عوارض بعد از عمل است. این روش زمان بهبودی را کوتاه می‌کند و خطر عفونت را کاهش می‌دهد.

2. استفاده از فیکساسیون داخلی (Internal Fixation): در این روش، از صفحات و پیچ‌های فلزی برای ثابت نگه داشتن استخوان‌های شکسته استفاده می‌شود. فیکساسیون داخلی کمک می‌کند تا استخوان‌ها به‌سرعت بهبود یابند و بیمار بتواند سریع‌تر به فعالیت‌های روزمره خود بازگردد.

3. جراحی باز (Open Surgery): در صورتی که شکستگی پیچیده و بزرگ باشد، ممکن است نیاز به جراحی باز برای دسترسی به محل شکستگی و ترمیم آن باشد. این روش به جراح امکان می‌دهد تا بازسازی دقیقی انجام دهد و خطرات طولانی‌مدت مانند عوارض عصبی و عروقی را کاهش دهد.

4. پیوند استخوان (Bone Grafting): در مواردی که شکستگی منجر به از دست رفتن بخشی از استخوان شده باشد، پیوند استخوان از دیگر نواحی بدن یا از یک اهداکننده می‌تواند برای بازسازی ناحیه آسیب‌دیده مورد استفاده قرار گیرد.

نتیجه‌گیری: شکستگی‌های حلقه لگن از جمله آسیب‌های جدی هستند که نیاز به درمان سریع و موثر دارند. تکنیک‌های جراحی مدرن مانند جراحی آرتروسکوپی و فیکساسیون داخلی نه تنها به کاهش زمان بهبودی کمک می‌کنند، بلکه خطرات ناشی از جراحی را کاهش داده و کیفیت زندگی بیماران را بهبود می‌بخشند. برای درمان این نوع شکستگی‌ها، مشاوره با یک متخصص ارتوپدی مجرب، مانند دکتر علیرضا صحرانورد، می‌تواند به شما کمک کند تا بهترین گزینه درمانی را انتخاب کنید.