نقص غضروف تالوس (Talus OCD): علل، علائم و روش‌های درمان

روش‌های درمانی

درمان نقص غضروف تالوس به شدت ضایعه و اندازه آن بستگی دارد.

درمان غیرجراحی:

در موارد خفیف، استراحت و بی‌حرکتی موقت معمولاً کافی است. تزریق کورتیکواستروئید و فیزیوتراپی نیز می‌تواند به کاهش علائم کمک کند.

درمان جراحی:

شایع‌ترین روش جراحی آرتروسکوپی مچ پا است. در این روش، با استفاده از دوربین و ابزارهای مخصوص، محل ضایعه تمیز شده و با تکنیک میکروفراکچر، شکستگی‌های میکروسکوپی در محل ایجاد می‌شود تا با کمک لخته خون حاوی سلول‌های رشد، غضروف ترمیم یابد. این تکنیک در حدود ۸۵ درصد از بیماران موفقیت‌آمیز است.

در موارد شدیدتر، جراحی‌های پیچیده‌تری مانند پیوند استخوان و کاشت غضروف ممکن است مورد نیاز باشد. این پیوند ممکن است از زانوی خود بیمار یا از اهداکنندگان اعضا باشد. نتیجه این جراحی‌ها به اندازه ضایعه و نوع عمل بستگی دارد.

نتیجه‌گیری

نتیجه درمان نقص غضروف تالوس وابسته به اندازه و شدت ضایعه است. درمان‌های جراحی، به‌ویژه تکنیک میکروفراکچر و پیوند غضروف، می‌توانند به بازگرداندن عملکرد مچ پا کمک کنند و بیمار را به فعالیت‌های روزمره و ورزشی بازگردانند.