فیزیوتراپی بعد از شکستگی مچ پا: ضرورت یا انتخاب؟

چرا بعد از شکستگی مچ پا به فیزیوتراپی نیاز داریم؟

هنگامی که شکستگی مچ پا رخ می‌دهد، برای جلوگیری از آسیب بیشتر و بهبود شکستگی، ناحیه آسیب‌دیده بی‌حرکت می‌شود. این بی‌حرکتی، گرچه ضروری است، می‌تواند منجر به ضعف و تحلیل عضلات، تاندون‌ها و رباط‌های مچ پا شود. همچنین پس از بهبودی اولیه، مچ پا به اندازه گذشته قوی یا انعطاف‌پذیر نخواهد بود. در این مرحله، فیزیوتراپی وارد عمل می‌شود تا عضلات و مفصل مچ پا را به وضعیت طبیعی خود بازگرداند.

مراحل فیزیوتراپی پس از شکستگی مچ پا

فیزیوتراپی پس از شکستگی مچ پا با توجه به شدت آسیب و نوع شکستگی به مراحل مختلفی تقسیم می‌شود. در این فرآیند، ابتدا متخصص فیزیوتراپی با ارزیابی دقیق وضعیت بیمار، یک برنامه درمانی شخصی‌سازی‌شده را تنظیم می‌کند که شامل انواع مختلف تمرینات و روش‌های درمانی است.

1. تمرینات انعطاف‌پذیری

انعطاف‌پذیری مچ پا برای حرکت صحیح و بدون درد بسیار اهمیت دارد. پس از دوره بی‌حرکتی، عضلات و تاندون‌های مچ پا سفت می‌شوند و اگر به درستی تمرین داده نشوند، ممکن است آسیب ببینند. فیزیوتراپیست با تمرینات خاص انعطاف‌پذیری به بهبود حرکت و عملکرد طبیعی مچ پا کمک می‌کند.

2. تمرینات تقویتی

از دست دادن قدرت در مچ پا بعد از شکستگی طبیعی است، به ویژه زمانی که به مدت چندین هفته از مفصل استفاده نشده است. تمرینات تقویتی که توسط فیزیوتراپیست طراحی می‌شود، به بازسازی قدرت عضلات و پایداری مفصل کمک می‌کند.

3. تمرینات تعادلی

پس از شکستگی، تعادل مچ پا به شدت مختل می‌شود و خطر افتادن و آسیب دوباره افزایش می‌یابد. فیزیوتراپی به تقویت تعادل کمک می‌کند و بیمار را قادر می‌سازد با اطمینان بیشتر به فعالیت‌های روزمره خود بازگردد.

چه زمانی باید فیزیوتراپی را شروع کرد؟

شروع فیزیوتراپی پس از شکستگی مچ پا به شدت آسیب و نوع درمان بستگی دارد. در مواردی که جراحی لازم باشد، بیمار معمولاً پس از گذشت ۶ تا ۱۰ هفته از عمل جراحی و برداشتن گچ یا آتل، فیزیوتراپی را آغاز می‌کند. در طول این مدت، فیزیوتراپیست ممکن است به بیمار کمک کند تا نحوه راه رفتن با عصا را یاد بگیرد و از حرکات نادرست جلوگیری کند. پس از برداشتن گچ، فیزیوتراپیست تمرینات بیشتری برای تقویت عضلات و بهبود دامنه حرکتی تجویز می‌کند.

فیزیوتراپی چگونه انجام می‌شود؟

در اولین جلسه فیزیوتراپی، فیزیوتراپیست وضعیت مچ پای بیمار را ارزیابی می‌کند. این ارزیابی شامل بررسی نحوه راه رفتن، میزان لنگی، محدودیت‌های حرکتی و ارزیابی بافت اسکار در صورت وجود است. سپس بر اساس این ارزیابی، یک برنامه تمرینی متناسب با شرایط بیمار طراحی می‌شود که شامل موارد زیر است:

• تمرینات کششی و انعطاف‌پذیری: برای بهبود حرکت و کاهش سفتی عضلات.
• تمرینات تقویتی: برای بازگرداندن قدرت از دست‌رفته عضلات و تاندون‌ها.
• تمرینات تعادلی: برای جلوگیری از افتادن و آسیب‌های مجدد.

اهمیت انجام تمرینات در منزل

فیزیوتراپیست تمریناتی را برای انجام در خانه به بیمار تجویز می‌کند. انجام منظم این تمرینات در خانه نقش بسیار مهمی در بهبود کامل مچ پا دارد و عدم انجام آن‌ها می‌تواند بهبودی را به تعویق بیندازد. بیمار باید به توصیه‌های فیزیوتراپیست گوش دهد و تمرینات را به دقت انجام دهد تا روند بهبودی سریع‌تر و کامل‌تر پیش رود.

نتیجه‌گیری

فیزیوتراپی یکی از مراحل حیاتی در بهبودی پس از شکستگی مچ پا است. حتی اگر شکستگی به طور کامل بهبود یافته باشد، بدون فیزیوتراپی ممکن است مچ پا به درستی بازیابی نشود و در آینده مشکلاتی مانند درد مزمن، ضعف یا عدم تعادل بروز کند. دکتر علیرضا صحرانورد به بیماران خود توصیه می‌کند که فیزیوتراپی را جدی بگیرند و تمرینات تجویز شده را به‌طور منظم انجام دهند تا از بازگشت به زندگی فعال و بدون درد اطمینان حاصل کنند.