علت‌ها، علائم و روش‌های درمان آرتروز شانه

آرتروز شانه چیست؟

آرتروز شانه یک بیماری تخریبی مفصلی است که به دلیل فرسایش و کاهش غضروف در مفصل شانه رخ می‌دهد. این تخریب تدریجی می‌تواند منجر به درد، التهاب و محدودیت حرکتی در شانه شود. این عارضه در افراد مسن بیشتر مشاهده می‌شود، اما ممکن است افراد جوان نیز به دلایل مختلفی از جمله آسیب‌ها، استفاده بیش از حد از مفصل و عوامل ژنتیکی به آن مبتلا شوند.

علل آرتروز شانه

عوامل متعددی می‌توانند سبب ایجاد آرتروز شانه شوند، از جمله:

• پیری و فرسایش مفصل: افزایش سن یکی از عوامل اصلی فرسایش مفصل و آرتروز است.
• آسیب‌ها و ضربه‌ها: آسیب‌دیدگی‌های ورزشی یا حوادثی که به مفصل شانه ضربه می‌زنند.
• فعالیت‌های تکراری: فعالیت‌های فیزیکی مداوم مانند وزنه‌برداری، ورزش‌های سنگین یا شغل‌هایی که نیاز به حرکات مکرر شانه دارند.
• عوامل ژنتیکی: برخی افراد به صورت ژنتیکی مستعد ابتلا به آرتروز هستند.

علائم آرتروز شانه

علائم این بیماری ممکن است در طول زمان به تدریج ظاهر شوند یا به صورت ناگهانی در نتیجه آسیب یا فشار شدید بروز کنند. مهم‌ترین علائم آرتروز شانه عبارت‌اند از:

1. درد شانه: درد در ناحیه شانه که ممکن است با حرکت دادن دست یا حتی در حالت استراحت نیز احساس شود.
2. کاهش دامنه حرکتی: محدودیت در حرکت شانه و سختی در انجام حرکات طبیعی.
3. ورم و التهاب: تورم در مفصل شانه که ممکن است با لمس دردناک باشد.
4. صداهای غیرطبیعی: احساس صداهای خرخر یا تق‌تق هنگام حرکت دادن شانه.

تشخیص آرتروز شانه

برای تشخیص آرتروز شانه، پزشک معمولاً از روش‌های زیر استفاده می‌کند:

• معاینه بالینی: ارزیابی دامنه حرکتی شانه و تشخیص دقیق درد و التهاب.
• تصویربرداری: استفاده از رادیوگرافی و MRI برای بررسی میزان آسیب و تغییرات در غضروف مفصل.
• آزمایش‌های خون: جهت رد سایر علل احتمالی مانند عفونت‌ها یا بیماری‌های التهابی.

درمان آرتروز شانه

برای درمان آرتروز شانه روش‌های مختلفی وجود دارد که انتخاب بهترین روش به وضعیت بیمار بستگی دارد. روش‌های درمانی به دو دسته غیرجراحی و جراحی تقسیم می‌شوند.

درمان‌های غیرجراحی

1. فیزیوتراپی: تقویت عضلات اطراف شانه و کاهش فشار بر مفصل.
2. دارودرمانی: مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) و مسکن‌ها برای کاهش درد و التهاب.
3. تزریق کورتیزون: تزریق کورتیزون به مفصل شانه برای کاهش التهاب و درد.
4. اصلاح سبک زندگی: اجتناب از فعالیت‌های سنگین و حفظ وزن مناسب برای کاهش فشار بر شانه.

درمان‌های جراحی

در صورتی که روش‌های غیرجراحی مؤثر نباشند، ممکن است نیاز به جراحی باشد. روش‌های جراحی آرتروز شانه شامل موارد زیر است:

• آرتروسکوپی شانه: جراحی کم‌تهاجمی که به برداشتن یا ترمیم بافت آسیب‌دیده کمک می‌کند.
• تعویض مفصل شانه: در مواردی که تخریب مفصل شدید باشد، جراحی تعویض مفصل شانه می‌تواند انتخاب مناسبی باشد.
• ترمیم بافت‌ها: در مواردی که آسیب‌دیدگی بافت‌ها قابل بازسازی باشد، جراحی‌های ترمیمی انجام می‌شود.

مراقبت‌های پس از درمان آرتروز شانه

بعد از درمان‌های جراحی و غیرجراحی، مراقبت‌های خاصی برای حفظ نتایج و جلوگیری از عود بیماری ضروری است:

• رعایت برنامه فیزیوتراپی: فیزیوتراپی منظم می‌تواند به تقویت عضلات و افزایش دامنه حرکتی کمک کند.
• اجتناب از حرکات سنگین: باید از انجام حرکات سنگین یا تکراری که به شانه فشار وارد می‌کنند، پرهیز کرد.
• رژیم غذایی سالم: رژیم غذایی غنی از مواد مغذی به ترمیم و تقویت مفاصل کمک می‌کند.
• پیگیری منظم: ملاقات‌های منظم با پزشک برای ارزیابی وضعیت شانه و تشخیص زودهنگام هر گونه مشکل احتمالی مفید است.

نتیجه‌گیری

آرتروز شانه یکی از مشکلات شایع مفصلی است که می‌تواند تأثیر زیادی بر کیفیت زندگی فرد بگذارد. با توجه به پیشرفت‌های پزشکی، امروزه روش‌های متعددی برای مدیریت و درمان این بیماری وجود دارد. تشخیص به‌موقع و پیگیری درمان مناسب می‌تواند به کاهش علائم و بهبود عملکرد شانه کمک کند. اگر به علائم آرتروز شانه دچار هستید، مشاوره با یک متخصص مانند دکتر علیرضا صحرانورد می‌تواند گام مؤثری برای انتخاب بهترین روش درمان باشد.