جراحات تاندون آشیل: چالشهای درمان و راههای پیشگیری
جراحات تاندون آشیل یکی از مشکلات شایع در بین ورزشکاران و افرادی است که فعالیتهای بدنی متعددی انجام میدهند. با توجه به آمار، سالانه حدود 1.8 نفر از هر 100,000 نفر به این آسیب مبتلا میشوند، اما این آمار در بین ورزشکاران به شدت افزایش مییابد و به 6000 تا 18000 نفر میرسد. در این مقاله به بررسی جراحات تاندون آشیل، دلایل طولانی شدن زمان بهبودی و راههای پیشگیری از این آسیب میپردازیم.
تاندون آشیل چیست و چرا آسیب میبیند؟
تاندون آشیل بزرگترین و قویترین تاندون در بدن انسان است که نام خود را از قهرمان اساطیری یونانی، آشیل، گرفته است. این تاندون که طولی حدود 15 سانتیمتر و ضخامت 5 میلیمتر دارد، به ماهیچههای ساق پا متصل است و نقش کلیدی در حرکات روزمره مانند راه رفتن، دویدن و پریدن ایفا میکند.
تاندون آشیل به دلیل کمبود خونرسانی، مستعد آسیب و پارگی است. پارگی تاندون آشیل معمولاً در اثر حرکات ناگهانی یا تغییرات ناگهانی در شدت فعالیت بدنی، به ویژه در ورزشهای پرتحرک مانند فوتبال، بسکتبال و تنیس، اتفاق میافتد.
انواع جراحات تاندون آشیل
جراحات تاندون آشیل به دو نوع اصلی تقسیم میشوند:
- پارگی جزئی: در این نوع آسیب، برخی از رشتههای تاندون به یکدیگر متصل میمانند و آسیب به شدت کمتر است.
- پارگی کلی: در این حالت، تاندون به طور کامل پاره شده و تمامی الیاف آن از هم جدا میشوند.
چرا بهبودی جراحات تاندون آشیل طول میکشد؟
یکی از دلایل اصلی طولانی شدن زمان بهبودی، کمبود خونرسانی به تاندونها است. تاندونها برخلاف بافتهای ماهیچهای که دارای خونرسانی زیادتری هستند، خون کمی دریافت میکنند و همین امر باعث میشود بهبودی آنها زمانبر شود.
برنامه درمانی پارگی تاندون آشیل
برنامه درمانی پارگی تاندون آشیل بسته به شدت آسیب متفاوت است. روشهای درمانی ممکن است شامل:
- درمانهای غیرجراحی: شامل استفاده از گچ، فیزیوتراپی و حرکات اصلاحی میشود.
- جراحی: در موارد شدید که تاندون به طور کلی پاره شده، جراحی ترمیمی انجام میشود. این جراحی معمولاً به صورت سرپایی انجام میگیرد و بیمار پس از جراحی نیاز به استراحت و فیزیوتراپی خواهد داشت.
چه کسانی در معرض آسیبدیدگی تاندون آشیل هستند؟
افراد زیر بیشتر در معرض خطر آسیبدیدگی تاندون آشیل قرار دارند:
- مردان سالم و فعال بین 20 تا 39 سال
- افراد مسن که در جوانی فعالیتهای ورزشی زیادی داشتهاند
- ورزشکارانی که در ورزشهای پرتحرک شرکت میکنند
پیشگیری از آسیبدیدگی تاندون آشیل
برای جلوگیری از بروز جراحات تاندون آشیل، میتوان به اقدامات زیر توجه کرد:
- گرمکردن قبل از ورزش: انجام حرکات کششی و گرمکردن بدن قبل از شروع ورزش کمک میکند تا عضلات و تاندونها آماده فعالیت شوند.
- سردکردن بعد از ورزش: این کار به کاهش احتمال آسیبدیدگی کمک میکند.
- افزایش تدریجی شدت تمرینات: تغییرات ناگهانی در شدت تمرین میتواند منجر به آسیب شود.
- استفاده از کفش مناسب: کفشهای مناسب و متناسب با نوع ورزش به کاهش خطر آسیبدیدگی کمک میکند.
نتیجهگیری
جراحات تاندون آشیل یکی از چالشهای جدی برای ورزشکاران و افراد فعال است. با درک بهتر این آسیب و توجه به روشهای پیشگیری، میتوان از بروز آن جلوگیری کرد. در صورت بروز درد یا آسیب، مشاوره با یک پزشک متخصص مانند دکتر علیرضا صحرانورد میتواند به تشخیص و درمان مؤثر این مشکلات کمک کند. با رعایت نکات ارائهشده و انجام تمرینات مناسب، میتوان به بهبود وضعیت تاندون آشیل و پیشگیری از جراحات بیشتر دست یافت.
نظرات
هنوز نظری ثبت نشده است. اولین باشید!
QR code
جهت دسترسی به لینک صفحه، با موبایل اسکن کنید!
ویژه کاربران عضو
کاربر گرامی
این سرویس فقط برای کاربران عضو در دسترس است.
شما به آسانی میتوانید از طریق لینک زیر ثبتنام نموده و یا وارد شوید.
آیا مایل به اطلاع از مطالب جدید هستید؟