آرتروسکوپی لگن: روش مدرن جراحی برای بهبود عملکرد مفصل

آناتومی لگن

لگن یک مفصل توپی و سوکتی است که از دو بخش اصلی تشکیل شده است: استابولوم که قسمت سوکت را تشکیل می‌دهد و سر استخوان فمور که به شکل توپ است. این دو قسمت توسط بافت‌های نرم شامل غضروف Articular و لابروم احاطه شده‌اند که حرکت روان استخوان‌ها را ممکن می‌سازد.

چرا آرتروسکوپی لگن انجام می‌شود؟

آرتروسکوپی لگن معمولاً در شرایطی توصیه می‌شود که درمان‌های غیرجراحی مانند استراحت و فیزیوتراپی مؤثر واقع نشده‌اند. این عمل می‌تواند به تسکین درد ناشی از مشکلاتی مانند:

• گرفتگی استخوان فمورواستابولار (FAI): که شامل رشد غیرطبیعی استخوان در ناحیه لگن است.
• دیسپلازی: کم‌عمق بودن غیرطبیعی سوکت لگن.
• سندرم‌های از هم گسیختگی لگن: که باعث مالش تاندون‌ها می‌شود.
• سنوویت: که موجب تورم بافت‌های مفصل می‌شود.

می‌شود.

مراحل جراحی آرتروسکوپی لگن

عمل جراحی معمولاً به صورت سرپایی و تحت بی‌هوشی عمومی یا منطقه‌ای انجام می‌شود. جراح با ایجاد برش‌های کوچک، آرتروسکوپ و ابزارهای دیگر را وارد مفصل می‌کند. با استفاده از مایعات برای بهبود دید، جراح مشکلات را تشخیص داده و درمان‌های لازم مانند ترمیم غضروف یا اصلاح خارهای استخوانی را انجام می‌دهد.

عوارض و ریکاوری

عوارض این عمل نسبتاً نادر است، اما می‌تواند شامل آسیب به اعصاب یا عفونت باشد. پس از جراحی، بیماران معمولاً نیاز به ۱ تا ۲ ساعت در اتاق ریکاوری دارند و ممکن است به کمک عصا یا واکر نیاز داشته باشند. مدیریت درد با استفاده از داروهای مسکن و درمان‌های فیزیکی برای تسریع روند بهبودی ضروری است.

پیامدهای طولانی‌مدت

بسیاری از بیماران پس از آرتروسکوپی به بهبودی کامل دست می‌یابند، اما برخی ممکن است نیاز به تغییرات در سبک زندگی یا درمان‌های اضافی داشته باشند. در نهایت، این عمل به پزشکان کمک می‌کند تا درک بهتری از مشکلات مفصل لگن پیدا کنند و انتظار می‌رود که در آینده نقش بیشتری در تشخیص و درمان این بیماری‌ها ایفا کند.

نتیجه‌گیری

آرتروسکوپی لگن یک روش مؤثر و کم‌تهاجمی برای درمان مشکلات مفصل لگن است که به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک می‌کند. با توجه به پیشرفت‌های علمی، این روش می‌تواند به گزینه‌ای رایج‌تر برای درمان مشکلات لگن تبدیل شود. برای مشاوره و اطلاعات بیشتر درباره آرتروسکوپی لگن، می‌توانید با دکتر علیرضا صحرانورد تماس بگیرید.