نورومای مورتون؛ علل، علائم و درمان‌های مؤثر برای این بیماری عصبی پا

نورومای مورتون چیست؟

نورومای مورتون یک بیماری عصبی است که به علت فشردگی و التهاب عصب میان انگشتان پا رخ می‌دهد. این مشکل بیشتر در ناحیه بین انگشت سوم و چهارم پا اتفاق می‌افتد و باعث ایجاد درد و سوزش شدید در این قسمت می‌شود. معمولاً افراد مبتلا به نورومای مورتون احساس می‌کنند که در حال راه رفتن بر روی یک شیء خارجی یا سنگ کوچک هستند.

علل بروز نورومای مورتون

اگرچه علت دقیق این بیماری هنوز به‌طور کامل مشخص نشده، اما عوامل متعددی می‌توانند خطر ابتلا به نورومای مورتون را افزایش دهند:

1. استفاده از کفش‌های تنگ: پوشیدن کفش‌های تنگ و پاشنه بلند، که به انگشتان پا فشار وارد می‌کنند، یکی از دلایل اصلی ایجاد این بیماری است.
2. فعالیت‌های فیزیکی سنگین: ورزش‌هایی مانند دویدن و پیاده‌روی طولانی‌مدت که به پا فشار زیادی وارد می‌کنند، می‌توانند باعث بروز این مشکل شوند.
3. قوس پای غیرطبیعی: افرادی که دارای قوس پای بیش‌ازحد بالا یا پایین هستند، بیشتر در معرض ابتلا به نورومای مورتون قرار دارند.
4. افزایش وزن: وزن زیاد می‌تواند فشار اضافی بر روی اعصاب پا وارد کند و در نتیجه التهاب عصب‌ها را تحریک کند.

علائم نورومای مورتون

علائم نورومای مورتون معمولاً با ناراحتی و درد در ناحیه بین انگشتان پا شروع می‌شود و ممکن است به مرور زمان تشدید شود. برخی از مهم‌ترین علائم این بیماری شامل موارد زیر است:

• احساس سوزش و گزگز: احساس سوزش و گزگز در انگشتان پا یکی از نشانه‌های اصلی این بیماری است.
• درد شدید: درد ناگهانی و شدید در ناحیه بین انگشتان، به ویژه هنگام راه رفتن یا ایستادن طولانی مدت.
• احساس وجود جسم خارجی: بیمار ممکن است احساس کند که در کف پای خود یک شیء خارجی وجود دارد.

راه‌های تشخیص نورومای مورتون

برای تشخیص این بیماری، پزشک معمولاً از معاینه فیزیکی و بررسی علائم بیمار استفاده می‌کند. در برخی موارد، آزمایش‌های تصویربرداری مانند ام‌آر‌آی یا اولتراسوند برای تأیید تشخیص انجام می‌شود. این آزمایش‌ها به پزشک کمک می‌کند تا التهاب عصب‌ها و هرگونه تورم را مشاهده کند.

روش‌های درمان نورومای مورتون

درمان این بیماری به شدت علائم و میزان پیشرفت بیماری بستگی دارد. برخی از روش‌های درمانی رایج برای نورومای مورتون عبارت‌اند از:

1. تغییر در سبک زندگی

یکی از اولین و مؤثرترین راه‌های درمان نورومای مورتون، تغییر در سبک زندگی است. بیماران باید از پوشیدن کفش‌های تنگ و پاشنه‌بلند خودداری کنند و به جای آن از کفش‌های راحت با فضای کافی برای انگشتان استفاده کنند. همچنین کفش‌های ضد شوک و کفی‌های ارتوپدی می‌توانند فشار وارده بر عصب‌ها را کاهش دهند.

2. داروهای ضد التهاب

استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می‌تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند. این داروها به ویژه در مراحل اولیه بیماری مؤثر هستند.

3. تزریق کورتیکواستروئید

تزریق کورتیکواستروئید در ناحیه‌ای که عصب فشرده شده است، می‌تواند التهاب را کاهش دهد و درد بیمار را تسکین دهد. این روش معمولاً زمانی توصیه می‌شود که درمان‌های اولیه مؤثر نباشند.

4. فیزیوتراپی

فیزیوتراپی می‌تواند شامل تمرینات کششی و تقویتی برای کاهش فشار بر روی عصب‌های پا باشد. همچنین ماساژ و تکنیک‌های فیزیکی دیگر می‌توانند به کاهش علائم نورومای مورتون کمک کنند.

5. جراحی

در مواردی که سایر روش‌های درمانی نتیجه‌بخش نباشند، ممکن است جراحی توصیه شود. در این عمل جراحی، عصب آسیب‌دیده از بین برده یا آزاد می‌شود تا فشار از روی آن برداشته شود. جراحی معمولاً در بیمارانی که بهبود نیافته‌اند و درد شدیدی دارند، انجام می‌شود.

پیشگیری از نورومای مورتون

برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری، می‌توان از راهکارهای زیر استفاده کرد:

• استفاده از کفش‌های مناسب و راحت با پشتیبانی کافی از قوس پا.
• خودداری از پوشیدن کفش‌های پاشنه‌بلند یا تنگ.
• کنترل وزن برای کاهش فشار بر روی پاها.
• انجام تمرینات منظم برای تقویت عضلات و بهبود انعطاف‌پذیری پاها.

نتیجه‌گیری

نورومای مورتون یک بیماری عصبی در ناحیه پا است که با علائمی همچون درد، گزگز و سوزش همراه است. تشخیص به موقع و درمان مناسب می‌تواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کند و کیفیت زندگی بیمار را بهبود بخشد. استفاده از کفش‌های مناسب، داروهای ضد التهاب، و در برخی موارد جراحی از جمله روش‌های مؤثر در درمان این بیماری هستند. همچنین مراجعه به پزشک متخصص و رعایت توصیه‌های او می‌تواند به کاهش علائم کمک کند و از بروز مشکلات جدی‌تر جلوگیری کند.