تهران، میدان ونک خ صانعی ساختمان صدف
09102017636 info@dr-sahranavard.com
شنبه تا چهارشنبه ساعت ۱۶ تا ۲۰
تماس
En Ar
علت آب آوردن زانو چیست و چگونه درمان میشود؟

علت آب آوردن زانو چیست و چگونه درمان میشود؟

۲۱:۰۹ - ۱۴۰۳/۸/۱۰
مقاله
شماره خبر: -۵۲۰۱۵۲۰

آب آوردن زانو حالتی است که مایعات اضافی اطراف مفصل زانو جمع می‌شود. این عارضه شایع می‌تواند ناشی از عفونت، آرتروز و آسیب‌دیدگی زانو باشد. جمع شدن مایعات (مانند خون، چرک و سایر مایعات) باعث تورم زانو می‌شود که ممکن است دردناک باشد و حرکات زانو را محدود کند.

علائم آب آوردن زانو

علائم و نشانه‌های آب آوردن زانو شامل:

  • تورم: پوست اطراف کاسه زانو به‌طور مشخصی متورم به نظر می‌رسد.
  • خشکی زانو: ناتوانی در خم یا راست کردن زانو.
  • درد زانو: درد غیرقابل تحمل در هنگام خم شدن زانو به‌دلیل افزایش حجم مایعات.

آب آوردن زانو به انگلیسی با عبارت افیوژن (effusion) شناخته می‌شود. در حالت عادی، مقدار کمی مایع روان‌کننده در مفصل زانو وجود دارد، اما پس از آسیب و التهاب، زانو متورم و دردناک می‌شود.

علت‌های آب آوردن زانو

  1. آرتروز: نوعی ساییدگی یا پارگی غضروف که منجر به التهاب و تورم زانو می‌شود.
  2. آرتریت روماتوئید: التهاب مزمن مفصلی که با درد، تورم و خشکی همراه است.
  3. نقرس: تجمع اسید اوریک در بدن که منجر به درد و التهاب مفاصل می‌شود.
  4. شبه نقرس: تجمع پیروفسفات کلسیم در اطراف مفاصل.
  5. ضربه یا تروما: آسیب حاد یا ضربه به زانو که می‌تواند باعث تورم و درد شود.
  6. تومورها: کیست‌ها و تومورهایی که بافت اطراف زانو را تحریک می‌کنند.
  7. بیماری لایم و آرتریت پسوریاتیک: که هر دو منجر به التهاب مفاصل می‌شوند.
  8. بورسیت: التهاب کیسه‌های مایع در زانو.
  9. عفونت: بیماری‌هایی مانند سل و گونوره که می‌توانند باعث التهاب و ورم شوند.

آیا آب آوردن زانو خطرناک است؟

بله، هرگونه تورم و ترومای زانو می‌تواند نشان‌دهنده آسیب جدی باشد و نیاز به درمان فوری دارد. تجمع مایع در زانو به‌ویژه در شرایطی نظیر عفونت یا آرتروز باید توسط پزشک متخصص بررسی شود.

تشخیص آب آوردن زانو

تشخیص آب آوردن زانو معمولاً شامل روش‌های زیر است:

  • اولتراسوند
  • تست اشعه ایکس
  • آزمایش خون
  • MRI
  • آزمایش مایع مفصلی

درمان‌های کلینیکی

روش‌های درمان آب آوردن زانو شامل:

  1. دارو: آنتی‌بیوتیک‌ها برای عفونت، مسکن‌ها برای کاهش درد و کورتیکواستروئیدها برای کاهش التهاب.
  2. خارج کردن مایع مفصلی: این کار برای جلوگیری از آسیب به مفصل زانو انجام می‌شود.
  3. تزریق کورتیزون: برای درمان التهاب.
  4. فیزیوتراپی: برای تقویت زانو و افزایش دامنه حرکتی.
  5. تعویض مفصل زانو: در موارد حاد آرتروز.
  6. آرتروسکوپی: برای ترمیم غضروف آسیب‌دیده.

درمان و مراقبت‌های خانگی

  1. استراحت: پرهیز از فشار به زانو.
  2. کمپرس سرد: برای کنترل درد و تورم.
  3. در ارتفاع قرار دادن زانو: به منظور کاهش ورم.
  4. استفاده از داروهای ضد درد: مانند استامینوفن و ناپروکسن.
  5. حرکات ورزشی ملایم: برای افزایش انعطاف‌پذیری.

چه کسانی بیشتر در معرض آب آوردگی زانو هستند؟

افرادی که اضافه وزن دارند، ورزشکاران حرفه‌ای و کسانی که به طور مکرر فشار به زانو وارد می‌کنند، در معرض خطر بیشتری هستند. همچنین، بالا رفتن سن و بیماری‌هایی مانند نقرس و آرتروز می‌توانند نقش داشته باشند.

نتیجه‌گیری

آب آوردن زانو می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات جدی باشد و نیاز به تشخیص و درمان دارد. مراجعه به پزشک متخصص زانو و ارتوپدی و انجام روش‌های درمانی مناسب می‌تواند به بهبود وضعیت و جلوگیری از عوارض بعدی کمک کند.

نظرات

هنوز نظری ثبت نشده است. اولین باشید!

آیا مایل به اطلاع از مطالب جدید هستید؟